Rijdend over het eiland zie je ze al van ver liggen: de oude landhuizen. Ze herinneren aan een voorbije tijd van plantages met landbouw en veeteelt, zouthandel, buitenhuizen en slavernij. e hebben hun oorspronkelijke functie verloren, de landbouw werd nooit een groot succes. De meeste landhuizen kregen een nieuwe eigenaar, die er een kantoor, hotel, galeri of privéwoning van maakte. Als je de markante huizen bezoekt, dan vóél je de geschiedenis. Die is verzameld in dit boek. Verhalen van achttien landhuizen geven samen een mooi overzicht van de geschiedenis van de plantages op Curaçao. het geeft antwoord op de vragen als: wie woonden daar? Wat werd er vebouwd en wie deden er het werk? Hoe komen de landhuizen aan hun namen en waarom zijn ze bijna allemaal geel? En hoe wordenn ze nu gebruikt? De landhuizen zijn onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Curaçao. En dat het een unieke geschiedenis is, bewijst het voornemen om vier landhuizen (alle in dit boek opgenomen) voor te dragen voor de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Met z’n oude en nieuwe foto’s en verhalen is dit een boek voor iedereen die wel iets meer wil weten over de landhuizen en de mooiste beter wil bekijken. Daarom zijn bijna alle in dit boek opgenomen huizen ook te bezoeken.