Rond 1980 schreef Bart Bredero het boek: ‘Boven de Wind en Onder de Gordel’, waarin hij, naast enkele schetsen over Land en Volk, ook schreef over zijn (gewetens?)perikelen met de uitvoering van een onderdeel van de Nederlandse Ontwikkelingshulp aan de Nederlanse Antillen en Suriname.
De perikelen leidden in 1976 tot zijn ontslag als Vertegenwoordiger van Nederland voor deze vorm van ontwikkelingshulp aan de Nederlanse Antillen.
Dit ontslag ‘Onder de Gordel’, officieel geschreven als: ‘het niet verlengen van het dienstverband’, leidde vervolgens tot zoveel verontwaardiging en medeleven op de Nederlandse Antillen en bij enkele leden van de Tweede Kamer in Nederland, dat Bart Bredero zich na zijn ontslag blijvend op Curaçao kon vestigen. Sindsdien hield Bredero in navolging van vele illustere Antillianen die hem tot voorbeeld strekten, zich onledig met allerlei bezigheden, onder andere met het schrijven van opstellen en verhalen. Zoals een kenner het eens uitdrukte: ‘Bart Bredero is een onderhoudend zondagsschrijver geworden.’
De bundel: ‘Curaçao, Baranka den Laman’ bevat de verhalen en opstellen die Bredero de afgelopen vijf jaar op het gastvrije Curaçao schreef over Curaçao zelf en over andere onderwerpen die hem zodanig boeiden dat hij meende zijn bevindingen hieromtrent aan anderen te moeten doorgeven; met name zijn gedachten over het verschijnsel ‘Markteconomie’, de adolescentie en over de archeologie in West Canada. De meningen van Bart Bredereo omtrent hetgeen zich gedurende de afgelopen vijf jaar op Curaçao afspeelde, mogen bij deze en gene misschien aanstoot gegeven; dat is dan helaas niet te vermijden. Echter niet ontkend kan worden dat deze meningen in veel gevallen getuigen van een scherp inzicht in de problemen van en van een diepe bewogenheid met het wel en wee van het eiland waar hij zoveel jaren met genoegen mocht verblijven. ‘Happy Days’
